ఎడారి లాంటి నా జీవితంలో తుఫానులా వచ్చావు, దోసిలి పట్టి తాగేలోపే మాయమయ్యావు..
చీకటి నిండిన బతుకులో పౌర్ణమిలా వచ్చావు, వెన్నెల్లో తడిసేలోపే అమావాస్య ఉంటుందని గుర్తుచేశావు..
నదిలో కొట్టుకుపోతున్న ఈ ప్రాణాన్ని పైకి లేపావు, గట్టు మీద నిలబడే లోపే సముద్రంలో తోసేశావు..
ఏమైపోయావు!! ఎక్కడికెళ్లావు!!
మోడువారిన ఈ జీవితంలో వసంతమై మళ్లీ రాలేవా!!
చీకటి చీల్చే లేలేత సూర్యకిరణమై వెలుగులు నింపలేవా!! ప్రియా!!
అందమంటే కాదురా రంగు, రూపం, నలుగురికి సహాయపడే తన మనస్సే తన అందం.. అందమంటే కాదురా ఆస్తి, అంతస్థు, సమస్యను పరిష్కరించే తన మేథస్సు తనకు...
ఓ సీతా! నువ్వు పర్వతమైతే నేను మేఘమౌతా, నీవైపే పయనించి, నీపైనే వర్షించి, నీమీదే ప్రవహించి, నీలో ఐక్యమౌతా.. నువ్వు సాగరమైతే నే పారే...
అలుపెరగని ప్రయాణం జీవితం, అలసినా ఆపలేని ప్రయాణం జీవితం.. గమ్యం లేని ప్రయాణం జీవితం, ఐనా గమ్యం కోసం ప్రయాణం జీవితం.. కష్ట సుఖాలతో...
Comments